11 mrt foodblogger By Sam schrijft over Koken met Sterrenchefs

GETEST: KOKEN MET STERRENCHEFS DINERBOX

Aan dinerboxen voor thuis en takeaway maaltijden op dit moment geen gebrek.

Terwijl de meeste restaurants tijdens de eerste lockdown nog een beetje moesten wennen aan het deconstructief serveren van hun gerechten in plastic bakjes en zakjes en stiekem een beetje keken naar wat hun collegachefs deden, merk je dat iedereen er behendiger in wordt en dat de boxen steeds beter en beter worden. De filmpjes van de kokende chefs worden steeds professioneler en de gerechten meer en meer hufterproof.

Maar je hebt er altijd weer een paar tussen zitten die het nóg even wat beter doen. Zoals Koken met sterrenchefs, een nieuw concept waarbij je niet alleen onder begeleiding van een chef kookt, nee je leert koken van een sterrenchef. En dit koken doe je live tijdens een livestream. Terugspoelen en rustig op je eigen tempo koken zit er dus niet in. Nee nee voor één avond kun je ervaren hoe het is om onderdeel te zijn van de witte brigade. Ik mocht de box samengesteld door tweesterrenchef Erik van Loo (Parkheuvel) uitproberen.

LEVERING VAN DE BOX EN VOORBEREIDING

Twee dagen voordat de live kookssessie met chef Van Loo plaatsvindt wordt de dinerbox van Koken met sterrenchefs bij mij thuis bezorgd. Alle componenten zijn goed ingepakt in verschillende bakjes en zakjes met duidelijke stickers erop. Ik krijg steeds meer zin erin om te beginnen. Om het enthousiasme nog wat meer aan te wakkeren verschijnen er ook meerdere mailtjes in mijn inbox. Een lijst met dingen die ik alvast in huis kan halen, maar ook een mail met hierin de tip om alvast de Tasting Games-app te downloaden en een pfd met de gangen en de recepturen zodat ik die vast kan uitprinten en me kan voorbereiden.

Op vrijdag om 17.15 uur begint de live kooksessie en ik zit er al helemaal klaar voor. Stiekem heb ik al een deel van de mise en place voorbereid zodat ik des te meer aandacht heb voor wat chef Erik te vertellen heeft.

Wanneer de livestream start vindt er uiteraard een intro plaats en lopen we door het programma heen. ‘Het wordt flink doorwerken,’ waarschuwt de presentatrice. Ja ik noem haar maar zo, want ze hebben het behoorlijk profi aangepakt bij Koken met sterrenchefs. Goede kwaliteit film dat zowel te volgen is via de speciale site als via de app, goed geluid en iemand die de avond host terwijl de chef kan koken. Verder zit er een andere chef achter de helpdesk zodat prangende vragen gesteld en direct beantwoord kunnen worden.

Maar eerst een paar quizvragen want één persoon maakt kans op een diner voor twee in restaurant Parkheuvel. Vervolgens worden er nog even twee koppels toegevoegd aan de livestream die fungeren als ijkpunt. Als zij flink achterlopen met kokkerellen zal de chef het iets rustiger aan doen. Lopen zij op schema dan gaan we door. Maar via de app kan ik zelf ook aangeven als ik het niet kan bijbenen.

Vooralsnog gaat het nog goed en sta ik te poppelen om van start te gaan. Na wat gehak en gesnij van de mise en place gaan we dan eindelijk beginnen. We trappen af met het dessert: een stroopwafeltiramisu. Ik heb vaker tiramisu gemaakt dus dit moet te doen zijn. De chef voegt er nog een toffe truc aan toe die ik niet ken. Het eigeel eerst au bain marie kloppen en wanner de binding begint te komen, verder kloppen met de bak in ijswater. Toptip! Wanneer de tiramisu staat op te stijven in de koeling gaan we door naar het voorgerecht.

Dit is een steak tartare van MRIJ rund met Amsterdams zuur, kappertjes, haringkuit, kwartelei en nog meer goodies om de tartaar lekker en smeuïg te maken.

Terwijl de chef begint te koken vraagt de presentatrice wat voor deel van het rund je goed kunt gebruiken voor een steak tartare. Erik: ‘Bavette en sukadelappen zijn ontzettend geschikt hiervoor. Een ossenhaas niet. Dat is gewoon zonde.’ Ik hou er zo van. Niet alleen slaafs de instructies volgen, maar ook wat leren. We husselen en mengen door. ‘De kwarteleitjes moeten 120 seconde, dan blijven ze mooi zacht,’ hij herhaalt het een paar keer en verrek onze eitjes zijn inderdaad perfect. Top dit soort tips.

Ook het opmaken van het bord gaat geheel onder leiding van de chef en dit is het resultaat:

Ik ben best wel trots op het visuele aspect van dit gerecht. Vriendlief heeft al een glaasje druivennat ingeschonken. De wijnsuggestie was een Aligoté, maar wij zijn voor een pinot noir uit de Bourgogne gegaan. Dezelfde street als de Aligoté alleen een ander kleurtje en met sappig rood fruit en een klein zuurtje.

De eetpauze zit erop. Erik en de hostess komen weer in beeld en schudden ons even wakker met een paar quizvragen. Daarna mogen we weer onze mouwen opstropen want het is tijd om het hoofdgerecht te bereiden. We hebben skrei en de chef vertelt er wat over. Zo legt hij uit dat dit beestje alleen in de winter gegeten kan worden, omdat hij dan gevangen kan worden. Ook geeft hij een bereidingstip: ‘Even wassen in water met zout en dan is hij helemaal klaar om ermee te koken.’

Kookte ik het voorgerecht nog solo, voor het hoofdgerecht heb ik hulp van mijn vriend. We verdelen een soort van de taken. Ik de beurre rouge maken, hij de bechamelsaus maken, maar halverwege bemoeien we ons met elkaars taken en wordt het flink hectisch in de keuken. Ik vang nog net op dat de chef vertelt dat je maar twee eetlepels van de bechamel nodig hebt, maar het is al te laat want vriendlief heeft de hele pan al bij het room gegooid. Het resultaat: bechamelsoep. We gaan gewoon door en trachten nog de opmaak van de sterrenchef te volgen, maar toegegeven de tweede gang is allesbehalve Instawaardig. Gelukkig is de smaak wel top. En mij beurre rouge is gelukkig gelukt. De chef waarschuwde nog dat dit een lastige saus is, hij kan zomaar schiften en dan is het einde oefening. Maar mijn saus heeft een mooie binding en hij smaakt top. We hebben nog één gang te gaan: het dessert. En die is dus al voor 95% af.

KOKEN MET STERRENCHEF 

Koken met Sterrenchefs een hele bijzondere ervaring. Ik heb al vaker met hulp van een sterrenchef gekookt, maar dit was nooit live. Terugspoelen of pauzeren was altijd een optie, maar nu was er maar één stand; play en dat betekende dus full focus. Dit zorgde soms voor wat ja-maar-hij-zei-toch-dit-situaties. Maar al met al was het ontzettend leerzaam en leuk om te doen. En het tempo was ontzettend goed bij te houden, soms mocht het wat mij betreft zelfs een tandje sneller, maar even ademhalen was ook wel fijn.

Wil je ook een keertje live koken met een sterrenchef? In de agenda staan nog veel meer te gekke culinaire events.